Uitvaartverzorger in beeld: Yvonne Manders
Wendy van de Pol
Professionalisering stopt niet op het moment dat je een diploma ontvangt. Juist in ons vak, waar zorg, aandacht en vakmanschap centraal staan, maakt blijvende ontwikkeling het verschil. Permanente educatie helpt ons niet alleen om bij te blijven, maar vooral om met nieuwe inzichten en vaardigheden nog beter aan te sluiten bij de behoeften van families.
Het verhaal van Yvonne Manders laat mooi zien hoe waardevol en zelfs inspirerend het kan zijn om actief met je eigen groei bezig te blijven. Haar ervaring bewijst dat nascholing niet iets is dat “moet”, maar iets dat je als professional verrijkt. Laat je meenemen door haar persoonlijke reis en voel je uitgenodigd om ook zelf stappen te zetten richting continue ontwikkeling.
In 2017 heb ik mijn NAVU traject doorlopen en mocht ik me aan het einde van het jaar Register uitvaartbegeleider noemen. Er was al direct bekend dat er ook een nascholing bij zou komen en er jaarlijks PE-punten behaald mochten gaan worden. In het begin was ik een beetje zoekend: welke cursus is interessant, waar heb ik behoefte aan…
Inmiddels lukt het beter om mijn keuzes te maken en heb ik al een aantal heel mooie en leerzame cursussen mogen volgen. Het aanbod aan opleidingen wordt ook steeds ruimer en ik heb al een keer gehad dat er ineens een cursus tussen stond die me heel leerzaam leek (en dat ook was 😉 ). Door het volgen van deze cursus ging ik over het doel van de norm heen. Het grappige was dat deze “extra” punten niet verloren gingen, maar dat deze doorgeschoven werden naar de volgende termijn van 3 jaar (maximaal 12) en zo had ik al een lekker potje staan bij aanvang. Ik vind het volgen van de opleidingen een toevoeging aan mijn werk als uitvaartbegeleider en kan waarderen dat ik me mag blijven ontwikkelen.
